พลาสติกวิศวกรรม เป็นกลุ่มของพลาสติกที่ใช้กันโดยทั่วไปในอุตสาหกรรมเนื่องจากคุณสมบัติทางกลและความร้อนที่เพิ่มขึ้น ส่วนใหญ่จะใช้ในแหล่งกำเนิดของวัสดุเทอร์โมพลาสติกแทนการใช้เทอร์โมเซตติงเนื่องจากจะถูกหล่อหลอมให้เป็นรูปร่างและขนาดเฉพาะไม่ว่าจะเย็นลงและตกตะกอนหรือไม่ก็ตาม ตามอนุสัญญาและมาตรฐานที่เหมาะสม คำจำกัดความของพลาสติกวิศวกรรม (McQuiston, 1980) คือ: (1) ตระกูลไนลอน; (2) โพลีคาร์บอเนต; (3) โพลีฟีนิลีนออกไซด์ (4) อะซีตัล; (5) เกรดวิศวกรรมของ ABS; (6) โพลีซัลโฟน; และ (7) โพลีฟีนิลีนซัลไฟด์ พลาสติกวิศวกรรมกลายเป็นวัสดุทางเลือกสำหรับการใช้งานที่หลากหลาย เนื่องจากมีสมบัติเชิงกล เคมี ความแข็งแรง ความแข็งแกร่ง การหล่อลื่นในตัว และความปลอดภัยจากอัคคีภัยที่ดี พลาสติกวิศวกรรมบางกลุ่มซึ่งรวมถึงโพลีคาร์บอเนตและโพลีอะไมด์มีประโยชน์ในอุตสาหกรรมเนื่องจากมีความทนทานต่อแรงกระแทกและการเสียดสีสูงตามลำดับ